Na czym polegają badania wysokościowe i kto musi je mieć? Wyjaśniają eksperci ze Studia Badań Psychologicznych i Psychoterapii Auto-Sugestia

Osoby wykonujące prace budowlane, instalacyjne i montażowe, będące operatorami wysokich dźwigów, pracujące na mostach, wieżach i masztach lub też odpowiadające za rozbiórki obiektów muszą przejść badania wysokościowe, by potwierdzić, że są odpowiednio przeszkolone i będą mogły wykonywać swoje obowiązki w sposób bezpieczny.

Prace na wysokości zaliczane są do prac szczególnie niebezpiecznych. Na pracodawcy spoczywa obowiązek skierowania pracownika na badania wysokościowe przed dopuszczeniem go do pracy. Do badań wysokościowych musi podejść każda osoba, która będzie wykonywać prace na wysokości lub będzie miała dostęp do miejsca, gdzie istnieje ryzyko upadku.  Za pracę na wysokości uważa się każdą pracę, w której różnica poziomów między stanowiskiem a posadzką wynosi metr i więcej, o ile miejsce to nie jest zabezpieczone stałymi konstrukcjami zabezpieczającymi przed upadkiem z wysokości lub nie jest osłonięte ze wszystkich stron pełnymi czy oszklonymi ścianami na wysokość 1,5 metra i wyżej. Badania tego typu powinny być regularnie aktualizowane i odnawiane. Wskazane, choć nieobowiązkowe, są również specjalistyczne szkolenia wysokościowe, które pozwalają nabyć wiedzę i umiejętności zapewniające bezpieczną pracę na wysokości, ograniczając ryzyko upadku z wysokości. 

Jakie są zalety stosowania badań wysokościowych dla pracowników na wysokości?

• Zwiększenie bezpieczeństwa pracowników – badania wysokościowe pozwalają zidentyfikować potencjalne zagrożenia i zminimalizować ryzyko wypadków.
• Umożliwienie pracownikom lepszego zrozumienia i oceny ryzyka, jakie wiąże się z pracą na wysokości.
• Poprawa jakości pracy poprzez ustalenie odpowiednich procedur bezpieczeństwa i stosowanie właściwych środków ochrony indywidualnej.

Jak wyglądają badania wysokościowe?

Badania wysokościowe sprawdzają sprawność psychomotoryczną. Lekarz medycyny pracy najpierw ocenia ogólny stan zdrowia pracownika, a następnie kieruje pracownika na badania specjalistyczne – okulistyczne, laryngologiczne z oceną błędnika i neurologiczne. Podczas takich badań zwraca się uwagę na narząd równowagi i słuchu, ostrość widzenia, zdolność prawidłowej oceny odległości i rozpoznawania barw, a ponadto widzenie przestrzenne. Do przeciwwskazań do pracy na wysokości zalicza się wadę wzroku, która wiąże się ze stałym noszeniem okularów, lęk wysokości, a także problemy neurologiczne.  Badania wysokościowe dla pracowników w wieku do 25 lat wykonuje się co 3 lata. Pracownicy w wieku 25-50 lat kierowani są badania co 2-3 lata, a osoby 50 + corocznie lub co dwa lata.